Blog - gry

Bardzo lubię humor w grach, które są poważne. Serio, nie ma dla mnie większej frajdy nad wyszukiwanie różnych smaczków, poukrywanych przez twórców. Naprawdę śmieszyły mnie "easter eggi" (czyli właśnie smaczki) w Max Paynie, Duke Nukem 3D itd. Ale ostatnio zostałem totalnie rozbity i ściągnięty do parteru, a to za sprawą gry Mirror`s Edge. Wrzucam więc link do zrobionych przeze mnie screenów. Z początku, kiedy zobaczyłem przekreśloną notkę (obrazek 1), nie wiedziałem, o co chodzi - do momentu, gdy zobaczyłem drugą (obrazek 2). Zwyczajnie się pomylił, a wstyd takie wywiesić pracownikom, nie?...

Pierwsza połowa lat `90. Strych. Dwie osoby siedzą przed telewizorem, trzymając pady w rękach. Dziecko, może 4-5 letnie, oraz nastolatek nieco przed dwudziestką. A na ekranie telewizora właśnie ONE! CZOŁGI! - Ty (duża ilość wulgaryzmów)! - krzyknął starszy na młodszego - ten (opis matki danego delikwenta oraz sposób jego spłodzenia) miał być mój! - Spokojnie, to tylko gra, kuzyn... - odpowiedział młodszy. Nowa plansza, muzyczka zagrywa pierwsze nutki motywu przewodniego, pojawia się napis "stage 19", i już widzimy planszę. Orzełek ogrodzony murem, dwa czołgi na dole, kilka innych przeciwko...

Gra Achtung, die Kurve! to prawdziwy fenomen. Postanowiłem napisać więc krótką recenzję tej produkcji (przypuszczam, że Freeeze nie pozwoli mi jej wrzucić na główną stronę działu gier PC, więc zamieszczam ją na blogu), okraszoną pewną dozą przemyśleń. Czym jest ta działająca pod staruteńkim DOSem gierka? Rzecz jest prosta: rozgrywka przypomina mocno klasycznego węża (snake), z tym, że w grze może brać udział wielu graczy (w niektórych wersjach gry nawet do 8!). Różnica polega też na tym, że poruszamy się po płaszczyźnie, nie zaś po zbudowanej z kwadracików planszy. Do grania potrzebne są nam...